Τον Απρίλιο του 2011 παραδόθηκε στην Κυπριακή βουλή ένα πόρισμα που ασχολείται με την Τουρκική "εισβολή" στην Κύπρο.Αν και ατελές ως προς τις πηγές του εντούτοις με φιλότιμη προσπάθεια των μελών της επιτροπής έχει πλησιάσει αρκετά κοντά στα αληθινά γεγονότα φέρνοντας στο φως και νέα γεγονότα που μέχρι πρότινος αγνοούνταν ή δεν ήταν εμπεριστατωμένα.Για την ιστορία θα πρέπει να αναφερθεί ότι η πρώτη επιτροπή της βουλής για την διερεύνηση των γεγονότων της "εισβολής" ξεκίνησε τις εργασίες της το 1982.Το γιατί η λέξη εισβολή είναι εντός εισαγωγικών είναι διότι κάποιοι εξ Ελλάδος και Κύπρου κάνοντας τα θελήματα των Αμερικανών και των Άγγλων επέτρεψαν στους Τούρκους να κάνουν σχεδόν περίπατο και όχι πραγματική εισβολή.
Μελανό σημείο στην προσπάθεια της επιτροπής για την πλήρη διαλεύκανση της αληθείας και η οποία βαραίνει την κυβέρνηση της Ελλάδος και μόνο αυτήν, είναι η άρνηση της Ελληνικής βουλής να παραδώσει στοιχεία από την αντίστοιχη έρευνα της Ελληνικής βουλής που είναι γνωστή και ως ο "φάκελλος της Κύπρου". Άρνηση η οποία επαναλήφθηκε από δυο Ελληνικές κυβερνήσεις στην σειρά,των κ.κ. Κ. Καραμανλή και Γ. Παπανδρέου.
Στην Ελλάδα είναι μια είδηση που όπως πολύ σωστά επισημαίνει ο δημοσιογράφος Κ.Βαξεβάνης "στην Ελλάδα δεν ακούστηκε το παραμικρό. Μόνο διάψευση για μια πτυχή που αφορούσε έναν έλληνα εκδότη" που όμως όπως όλα δείχνουν είναι μάλλον αλήθεια και όχι ένα προκατασκευασμένο έγγραφο.
Όπως επίσης είναι αλήθεια ότι για το Κυπριακό μπορούν να γραφούν χιλιάδες βιβλία αλλά η επίσημη Ελληνική θέση είναι βαθιά χωμένη σε κάποιο υπόγειο της Ελληνικής βουλής.Το Ελληνικό πόρισμα έκλεισε επίσημα το 1986 με την παρουσίαση μιας περίληψης στην Ελληνική βουλή από τον τότε πρωθυπουργό κο Α. Παπανδρέου και με ελάχιστες ερωτήσεις από την αντιπολίτευση.
Πολλοί δημοσιογράφοι διατυμπάνισαν τα τελευταία χρόνια ότι "ανοίγουν" τον φάκελλο αλλά τελικά δεν είπαν τίποτα το καινούργιο απλά έκαναν μια επανάληψη των ήδη γνωστών γεγονότων.
Η αλήθεια είναι ότι το Κυπριακό εάν δεν ήταν μια μαύρη σελίδα για τον ελληνισμό αλλά ένα σενάριο ταινίας, σίγουρα θα σάρωνε τα όσκαρ.Θα ήταν μια ταινία που είχε τα πάντα. Κατασκοπία, εθνικοφροσύνη, δολοφονίες,υπέρμετρη φιλοδοξία, μυστική διπλωματία, συνωμοσία, μπόλικη βλακεία, αφέλεια, δράμα, μάχες, πάθος ακόμα και μαύρο χιούμορ.Ο καλύτερος συγγραφέας πολύ δύσκολα θα έγραφε τέτοιο έργο.
Τι σημασία έχει αν υπάρχουν χιλιάδες ξεσπιτωμένων, νεκρών και αγνοούμενων?Για κάποιους καμιά.
Μια μικρή αλλά σημαντική λεπτομέρεια είναι ότι στην δολοφονία της Κύπρου, υπεύθυνοι δεν ήταν μόνο οι χουντικοί, αλλά και οι δημοκρατικές δυνάμεις προ αλλά και μετά της χούντας.
Θλιβερή διαπίστωση είναι ότι από τα τρομακτικά γεγονότα της Κύπρου, δυστυχώς δεν μάθαμε τίποτα και αυτό φάνηκε στα γεγονότα των Ιμίων.
Και θα ξεκινήσουμε με μια επισήμανση.Στην επιτροπή της Ελληνικής βουλής για τον φάκελο της Κύπρου, δόθηκαν συνεντεύξεις από την πλειοψηφία των πρωταγωνιστών των γεγονότων πλην Άγγλων και Αμερικανών υπηκόων και του Δ.Ιωαννίδη γνωστού και ως "αόρατου δικτάτορα".Ο Δ.Ιωαννίδης μέχρι και τον θάνατό του στις 16/08/2010 δεν μίλησε ποτέ και σε κανέναν για τον ρόλο του στα γεγονότα της Κύπρου. Συγκεκριμένα στην εξεταστική επιτροπή της Ελληνικής βουλής του 1986, απέστειλε συμπληρωματικό υπόμνημα 28 σελίδων ως συμπλήρωση της ένορκης κατάθεσης που είχε δώσει το 1974. Δηλαδή δεν είπε τίποτα παρά μόνο άφησε ισχυρές αιχμές κατά του παλιού του συντρόφου Φ.Γκιζίκη.
Μελανό σημείο στην προσπάθεια της επιτροπής για την πλήρη διαλεύκανση της αληθείας και η οποία βαραίνει την κυβέρνηση της Ελλάδος και μόνο αυτήν, είναι η άρνηση της Ελληνικής βουλής να παραδώσει στοιχεία από την αντίστοιχη έρευνα της Ελληνικής βουλής που είναι γνωστή και ως ο "φάκελλος της Κύπρου". Άρνηση η οποία επαναλήφθηκε από δυο Ελληνικές κυβερνήσεις στην σειρά,των κ.κ. Κ. Καραμανλή και Γ. Παπανδρέου.
Στην Ελλάδα είναι μια είδηση που όπως πολύ σωστά επισημαίνει ο δημοσιογράφος Κ.Βαξεβάνης "στην Ελλάδα δεν ακούστηκε το παραμικρό. Μόνο διάψευση για μια πτυχή που αφορούσε έναν έλληνα εκδότη" που όμως όπως όλα δείχνουν είναι μάλλον αλήθεια και όχι ένα προκατασκευασμένο έγγραφο.
Όπως επίσης είναι αλήθεια ότι για το Κυπριακό μπορούν να γραφούν χιλιάδες βιβλία αλλά η επίσημη Ελληνική θέση είναι βαθιά χωμένη σε κάποιο υπόγειο της Ελληνικής βουλής.Το Ελληνικό πόρισμα έκλεισε επίσημα το 1986 με την παρουσίαση μιας περίληψης στην Ελληνική βουλή από τον τότε πρωθυπουργό κο Α. Παπανδρέου και με ελάχιστες ερωτήσεις από την αντιπολίτευση.
Πολλοί δημοσιογράφοι διατυμπάνισαν τα τελευταία χρόνια ότι "ανοίγουν" τον φάκελλο αλλά τελικά δεν είπαν τίποτα το καινούργιο απλά έκαναν μια επανάληψη των ήδη γνωστών γεγονότων.
Η αλήθεια είναι ότι το Κυπριακό εάν δεν ήταν μια μαύρη σελίδα για τον ελληνισμό αλλά ένα σενάριο ταινίας, σίγουρα θα σάρωνε τα όσκαρ.Θα ήταν μια ταινία που είχε τα πάντα. Κατασκοπία, εθνικοφροσύνη, δολοφονίες,υπέρμετρη φιλοδοξία, μυστική διπλωματία, συνωμοσία, μπόλικη βλακεία, αφέλεια, δράμα, μάχες, πάθος ακόμα και μαύρο χιούμορ.Ο καλύτερος συγγραφέας πολύ δύσκολα θα έγραφε τέτοιο έργο.
Τι σημασία έχει αν υπάρχουν χιλιάδες ξεσπιτωμένων, νεκρών και αγνοούμενων?Για κάποιους καμιά.
Μια μικρή αλλά σημαντική λεπτομέρεια είναι ότι στην δολοφονία της Κύπρου, υπεύθυνοι δεν ήταν μόνο οι χουντικοί, αλλά και οι δημοκρατικές δυνάμεις προ αλλά και μετά της χούντας.
Θλιβερή διαπίστωση είναι ότι από τα τρομακτικά γεγονότα της Κύπρου, δυστυχώς δεν μάθαμε τίποτα και αυτό φάνηκε στα γεγονότα των Ιμίων.
Και θα ξεκινήσουμε με μια επισήμανση.Στην επιτροπή της Ελληνικής βουλής για τον φάκελο της Κύπρου, δόθηκαν συνεντεύξεις από την πλειοψηφία των πρωταγωνιστών των γεγονότων πλην Άγγλων και Αμερικανών υπηκόων και του Δ.Ιωαννίδη γνωστού και ως "αόρατου δικτάτορα".Ο Δ.Ιωαννίδης μέχρι και τον θάνατό του στις 16/08/2010 δεν μίλησε ποτέ και σε κανέναν για τον ρόλο του στα γεγονότα της Κύπρου. Συγκεκριμένα στην εξεταστική επιτροπή της Ελληνικής βουλής του 1986, απέστειλε συμπληρωματικό υπόμνημα 28 σελίδων ως συμπλήρωση της ένορκης κατάθεσης που είχε δώσει το 1974. Δηλαδή δεν είπε τίποτα παρά μόνο άφησε ισχυρές αιχμές κατά του παλιού του συντρόφου Φ.Γκιζίκη.
