Τελικά δεν έχουμε ούτε πολιτικούς, ούτε πολιτικάντηδες. Αχυράνθρωπους έχουμε.
Σήμερα έχουμε την μεγαλύτερη απόδειξη για το ότι μας περνάνε ζώα. Υπάρχει μια χώρα που την οι ίδιοι την έχουν φτάσει στο χείλος του γκρεμού, βρίσκεται στο παρά ένα για να πέσει στον γκρεμό, γελάει όλη η υφήλιος με την χώρα,και αυτοί κάνουν σαν μικρά παιδιά.Λες και παίζουν βόλους και το έπαθλο είναι οι καραμέλες.
Ποιοι νομίζουν ότι είναι ο Σαμαράς και ο ΓΑΠ;Τι τερτίπια της τρύπιας δεκάρας είναι αυτά;Ο ΓΑΠ παίρνει ψήφο εμπιστοσύνης και ψάχνει για πρωθυπουργό,ο Σαμαράς βάζει λέει "κόκκινες" γραμμές στις συνομιλίες για συγκυβέρνηση.,δεν βλέπει οτι μας έχουν στήσει στον τοίχο και είμαστε έτοιμοι να χρεοκοπήσουμε, αλλά μάλλον προτιμάει να γίνει πρωθυπουργός σε ένα χρεοκοπημένο και ξεφτιλισμένο κράτος παρά να δώσει μια προσωρινή συγκατάθεση του μέχρι να ξεφύγει η χώρα από την δίνη της εξόδου μας από την Ευρώπη-γιατί εκεί φτάσαμε,να θέλουν να μας πετάξουν από την Ευρώπη.
Περιμένουμε λύση από έναν δακρυσμένο πρόεδρο,που θίχτηκε γιατί τον φώναζαν προδότη και έφυγε απο την εορτασμό της εθνικής επετείου-στην ουσία αυτό έγινε.Πως θα δώσει λύση ένας πρόεδρος που βάζει τα προσωπικά του συναισθήματα πάνω από αυτό που στην ουσία αντιπροσωπεύει;Για να βάλουμε τα πράγματα λίγο στην θέση τους. Αντί να ακούσει τα δάκρυα και τις διαμαρτυρίες του λαού-γιατί ο λαός ήταν που φώναζε,και ο λαός δεν είναι μόνο η αριστερά-σηκώθηκε και έφυγε. Δάκρυσε που τον φώναζαν προδότη. Εμείς που κλαίμε κάθε μέρα εξαιτίας τους δεν μετράμε.Θα έπρεπε να ευχαριστεί τον καλό θεούλη που έφυγε με το κουστούμι του καθαρό.
Έχουμε βουλευτές που δέχονται να ψηφίζουν αντιλαϊκές πολιτικές "αντίθετα απο τα αισθήματα τους" για να μην τους πουν, άκουσον άκουσον, αποστάτες, γιατί έτσι προστάζει η κομματική γραμμή ή μάλλον το προσωπικό τους συμφέρον. Απλά λαϊκιστές.
Τα κόμματα της αντιπολίτευσης αρνούνται να συνεργαστούν μεταξύ τους παγιδευμένα στον ξύλινο λογο τους,την στείρα πολιτική τους και στις τεταμένες προσωπικές τους σχέσεις.
Δεν πιστεύω ότι αξίζουμε να είμαστε θεατές σε αυτό το θέατρο του παραλόγου που ακόμα και ο Ιονέσκο θα ζήλευε.
Δεν αξίζουμε τέτοιους ανεύθυνους και πολύ μικρους πολιτικούς.
Δεν αξίζουμε την τύχη που μας φτιάχνουν αυτοί οι ανίκανοι άεργοι.
Δεν ξέρω τι θα γίνει αλλά όλοι αυτοί που δημιουργούν αυτήν την πόλωση και αδιέξοδο μάλλον δεν έχουν καταλάβει ότι είναι μόνοι τους, χωρίς λαϊκή υποστήριξη για κανένα μέρος και κόμμα.
Δεν έχουν καταλάβει, δυστυχώς, ότι ο λαός απλά έχει αηδιάσει μαζί τους και τους απαξιώνει.
Δεν έχουν καταλάβει ότι είναι συνυπεύθυνοι και θα τους πάρουν όλους με τις πέτρες.
Ή μήπως θα τους κυνηγάνε όλους κάπως έτσι.
Άντε να χαθειτε όλοι σας.Σας βαρέθηκα.
No comments:
Post a Comment