Σοβαρό κρούσμα διπλωματικής απομόνωσης της Ελλάδας εντός ΕΕ και μάλιστα εντός ευρωζώνης καθώς η Αθήνα δεν κλήθηκε να συμμετάσχει σε συνάντηση δέκα κρατών της ευρωζώνης συν την Πολωνία για τα θέματα άμυνας και εσωτερικής ασφάλειας, όπως η σύσταση ευρωπαΪκής συνοριοφυλακής.
Η κλήση των 10 κρατών για τη συνάντηση έγινε με πρωτοβουλία του Γερμανού υπουργού Εξωτερικών Guido Westerwelle και πιο συγκεκριμένα εκτός της Γερμανίας μετείχαν η Ιταλία, Αυστρία, Βέλγιο, Δανία, Γαλλία, Ιταλία, Λουξεμβούργο, Ολλανδία, Πολωνία, Πορτογαλία και Ισπανία.
Η μη κλήση της Ελλάδας στην παραπάνω –άτυπη μεν ουσιαστικότατη δε- συνάντηση συνιστά ακόμη μεγαλύτερο ατόπημα από τον Γερμανό υπουργό Εξωτερικών, αλλά και ήττα της ελληνικής διπλωματίας εντός της ΕΕ εξαιτίας των θεμάτων που συζητήθηκαν.
Αυτά ήταν η ανάγκη «ουσιαστικής αναθεώρησης» του ρόλου της Ευρωπαϊκής Υπηρεσίας Εξωτερικής Δράσης, η οποία, όπως επισημαίνεται, πρέπει να γίνει επικεφαλής μιας νέας αμυντικής πολιτικής της ΕΕ η οποία θα δημιουργήσει και «ευρωπαϊκό στρατό», ενώ παράλληλα προτάθηκε ο έλεγχος των εξωτερικών ευρωπαϊκών συνόρων από μια «Ευρωπαϊκή Συνοριοφυλακή».
Σαν να μην έφτανε αυτό στην ανακοίνωση για τη συνάντηση σημειώνεται, επίσης, η ανάγκη για περισσότερες άτυπες συναντήσεις των υπουργών Εξωτερικών της ΕΕ καθώς και την ανάγκη λήψης αποφάσεων για την εξωτερική και την αμυντική πολιτική με βάση την πλειοψηφία, προκειμένου να «μην μπορεί οποιοδήποτε κράτος-μέλος να παρεμποδίζει πρωτοβουλίες».
Παράλληλα εισάγεται την ιδέα ενός μοναδικού Προέδρου της ΕΕ ο οποίος θα προΐσταται της Επιτροπής και του Συμβουλίου, και θα εκλέγεται άμεσα από τους Ευρωπαίους ψηφοφόρους «την ίδια μέρα σε όλα τα κράτη - μέλη».
Έτσι σύμφωνα με το σκεπτικό του Westerwelle χώρες με «ισχυρότατες» ένοπλες δυνάμεις όπως η Δανία, η Πορτογαλία, το Βέλγιο ή το Λουξεμβούργο(!) δικαιούνται να μετέχουν στο άτυπο αυτό συμβούλιο και όχι η Ελλάδα, οι ένοπλες δυνάμεις της οποίας ισοδυναμούν αν όχι ξεπερνούν σε ισχύ αυτές των προαναφερθέντων.
Σύμφωνα με τον Westerwelle η συζήτηση του θέματος για τη συγκρότηση «Ευρωπαϊκή Συνοριοφυλακή» αφορά περισσότερο την Αυστρία ή την Πολωνία ή την Ολλανδία αντί την Ελλάδα την ίδια η οποία όχι μονό πλήττεται από ένα πρωτοφανές κύμα λαθροεισβολής, αλλά επιπρόσθετα θυσιάζεται φιλοξενώντας αναγκαστικά τα εκατομμύρια των αλλοδαπών για την ασφάλεια της υπόλοιπης Ευρώπης μέσω του Δουβλίνο ΙΙ.
Σύμφωνα τέλος με τον Westerwelle η στρατηγική θέση όλων των παραπάνω χωρών είναι σημαντικότερη από της Ελλάδας αναφορικά με τις εξελίξεις για παράδειγμα στη Μέση Ανατολήέτσι ώστε δεν ήταν ανάγκη να κληθεί στη συνάντηση. Όταν όμως υπήρχε ανάγκη, όπως στην περίπτωση της Λιβύης μαχητικά από τη Δανία και την Ολλανδία είχαν επιχειρήσει για μήνες ολόκληρους από τις ΑΒ της ΠΑ στην Πελοπόννησο και Κρήτη.
Φαίνεται πως η στρατηγική θέση του Λουξεμβούργου είναι πιο σημαντική από της Ελλάδας, ή της Δανίας ή της Πολωνίας.
Απαράδεκτο το γεγονός ότι ειδικά για θέματα ασφάλειας, ευρωστρατού και συνοριοφυλακής, δεν κλήθηκε η Ελλάδα έστω και αν επρόκειτο για μια άτυπη συνάντηση, έστω και αν σημειώθηκαν διαφωνίες κατά τη διάρκειά της. Οι υπερχρεωμένες Ισπανία –η οποία και βρίσκεται προ εσωτερικής διάλυσης- αλλά και η Πορτογαλία –της οποίας ο Στρατός απειλεί με κίνημα- θεωρήθηκαν πιο σημαντικές από την επίσης υπερχρεωμένη Ελλάδα, κατά το γερμανικό υπουργείο Εξωτερικών.
Και το ΥΠΕΞ τι κάνει; Μάλλον για μια ακόμη φορά περιορίζεται ως απλός παρατηρητής των εξελίξεων μοιράζοντας –όπως πολύ καλά ξέρει να κάνει- - «χαμόγελα» εφησυχασμού.
.jpg)
Πηγη defencenet.gr
Η κλήση των 10 κρατών για τη συνάντηση έγινε με πρωτοβουλία του Γερμανού υπουργού Εξωτερικών Guido Westerwelle και πιο συγκεκριμένα εκτός της Γερμανίας μετείχαν η Ιταλία, Αυστρία, Βέλγιο, Δανία, Γαλλία, Ιταλία, Λουξεμβούργο, Ολλανδία, Πολωνία, Πορτογαλία και Ισπανία.
Η μη κλήση της Ελλάδας στην παραπάνω –άτυπη μεν ουσιαστικότατη δε- συνάντηση συνιστά ακόμη μεγαλύτερο ατόπημα από τον Γερμανό υπουργό Εξωτερικών, αλλά και ήττα της ελληνικής διπλωματίας εντός της ΕΕ εξαιτίας των θεμάτων που συζητήθηκαν.
Αυτά ήταν η ανάγκη «ουσιαστικής αναθεώρησης» του ρόλου της Ευρωπαϊκής Υπηρεσίας Εξωτερικής Δράσης, η οποία, όπως επισημαίνεται, πρέπει να γίνει επικεφαλής μιας νέας αμυντικής πολιτικής της ΕΕ η οποία θα δημιουργήσει και «ευρωπαϊκό στρατό», ενώ παράλληλα προτάθηκε ο έλεγχος των εξωτερικών ευρωπαϊκών συνόρων από μια «Ευρωπαϊκή Συνοριοφυλακή».
Σαν να μην έφτανε αυτό στην ανακοίνωση για τη συνάντηση σημειώνεται, επίσης, η ανάγκη για περισσότερες άτυπες συναντήσεις των υπουργών Εξωτερικών της ΕΕ καθώς και την ανάγκη λήψης αποφάσεων για την εξωτερική και την αμυντική πολιτική με βάση την πλειοψηφία, προκειμένου να «μην μπορεί οποιοδήποτε κράτος-μέλος να παρεμποδίζει πρωτοβουλίες».
Παράλληλα εισάγεται την ιδέα ενός μοναδικού Προέδρου της ΕΕ ο οποίος θα προΐσταται της Επιτροπής και του Συμβουλίου, και θα εκλέγεται άμεσα από τους Ευρωπαίους ψηφοφόρους «την ίδια μέρα σε όλα τα κράτη - μέλη».
Έτσι σύμφωνα με το σκεπτικό του Westerwelle χώρες με «ισχυρότατες» ένοπλες δυνάμεις όπως η Δανία, η Πορτογαλία, το Βέλγιο ή το Λουξεμβούργο(!) δικαιούνται να μετέχουν στο άτυπο αυτό συμβούλιο και όχι η Ελλάδα, οι ένοπλες δυνάμεις της οποίας ισοδυναμούν αν όχι ξεπερνούν σε ισχύ αυτές των προαναφερθέντων.
Σύμφωνα με τον Westerwelle η συζήτηση του θέματος για τη συγκρότηση «Ευρωπαϊκή Συνοριοφυλακή» αφορά περισσότερο την Αυστρία ή την Πολωνία ή την Ολλανδία αντί την Ελλάδα την ίδια η οποία όχι μονό πλήττεται από ένα πρωτοφανές κύμα λαθροεισβολής, αλλά επιπρόσθετα θυσιάζεται φιλοξενώντας αναγκαστικά τα εκατομμύρια των αλλοδαπών για την ασφάλεια της υπόλοιπης Ευρώπης μέσω του Δουβλίνο ΙΙ.
Σύμφωνα τέλος με τον Westerwelle η στρατηγική θέση όλων των παραπάνω χωρών είναι σημαντικότερη από της Ελλάδας αναφορικά με τις εξελίξεις για παράδειγμα στη Μέση Ανατολήέτσι ώστε δεν ήταν ανάγκη να κληθεί στη συνάντηση. Όταν όμως υπήρχε ανάγκη, όπως στην περίπτωση της Λιβύης μαχητικά από τη Δανία και την Ολλανδία είχαν επιχειρήσει για μήνες ολόκληρους από τις ΑΒ της ΠΑ στην Πελοπόννησο και Κρήτη.
Φαίνεται πως η στρατηγική θέση του Λουξεμβούργου είναι πιο σημαντική από της Ελλάδας, ή της Δανίας ή της Πολωνίας.
Απαράδεκτο το γεγονός ότι ειδικά για θέματα ασφάλειας, ευρωστρατού και συνοριοφυλακής, δεν κλήθηκε η Ελλάδα έστω και αν επρόκειτο για μια άτυπη συνάντηση, έστω και αν σημειώθηκαν διαφωνίες κατά τη διάρκειά της. Οι υπερχρεωμένες Ισπανία –η οποία και βρίσκεται προ εσωτερικής διάλυσης- αλλά και η Πορτογαλία –της οποίας ο Στρατός απειλεί με κίνημα- θεωρήθηκαν πιο σημαντικές από την επίσης υπερχρεωμένη Ελλάδα, κατά το γερμανικό υπουργείο Εξωτερικών.
Και το ΥΠΕΞ τι κάνει; Μάλλον για μια ακόμη φορά περιορίζεται ως απλός παρατηρητής των εξελίξεων μοιράζοντας –όπως πολύ καλά ξέρει να κάνει- - «χαμόγελα» εφησυχασμού.
Πηγη defencenet.gr
No comments:
Post a Comment